Veysel ÇOLAK
O Büyük Sessizlik
-Babama
Anıların kekre bir tadı var
dil unutmadı, hala anlatılır bu
hayatın güzelliğine hep ağlamış babam
kıstırılmış çoğu kez, uykumuz için dövüşmüş.
Uzağında bir kadın; mavi gözlü, sarışın
ona çıkışı olmayan kuyu
budandıkça kalakalmış öylece
güvercini vurulmuş
kıvrılıvermiş kendi içine.
Ürperten karanlıkta bir yavru kedi
onun ısıran sesi tırmanıyor üstüne.
Bir elmayı dişlese mutlu olacak
biliyor balıkların denizi aşan güzelliğini
aradığı yanıt o büyük sessizlikte
eskimiş bir akşamdı, özlendi durdu.
Unutulanı anımsatan yolculuk
daha bir geliştirir bu boğucu isteği
yaşanılan aşksa, böyle yürünür ölümün üstüne.
Dünya, 2009